Atelier - Fancreverhofke NL

.

De Zuid-Limburgse kalksteen of mergel wordt al sinds mensenheugenis gewonnen. Plinius Secundus (23-79 na Chr.) schrijft in zijn “Naturalis Historiae”dat in Noordwest-Europa de Eburonen al een methode hadden gevonden om het land vruchtbaar te maken door de plaatselijke kalksteen als mest te gebruiken. Plinius rept daarbij zelfs over schachten van circa 100 voet diep.
Eerder al schreef Marcus Terentiyus Varro (116-27 voor Chr.) in zijn “De Re Rustica”dat de langs de Rijn optrekkende Romeinse legers, landstreken tegen kwamen waar de plaatselijke bevolking de akkers vruchtbaar maakten met de opgegraven witte krijt.

De Romeinen introduceerden het gebruik van de plaatselijke steensoorten voor de bouw van huizen, hoeven, badgebouwen en vestingwerken. Daarvoor is in Zuid-Limburg mergel gebruikt, maar niet in grote hoeveelheden. Precies onder de bebouwde kom van het dorpje Sibbe, gemeente Valkenburg aan de Geul, bevindt zich het uitgestrekte labyrint van de Sibbermergelgroeve, in de volksmond berg genoemd. Het is daarom niet verwonderlijk dat een groot deel van de oude dorpskern uit huizen bestaat, die voorzien zijn van de aldaar gewonnen mergel. Ook vandaag wordt de mergel gebruikt voor de fabricage van diverse ornamenten die het Fancrever Höfke haar karakteristieke uitstraling geeft.